3 jaar op twitter, taart?

Afgelopen week kreeg ik een berichtje dat ik feest kon vieren want ik zat 3 jaar op twitter. En dat zette mij aan het denken. Hoe sta ik momenteel tegenover het fenomeen twitter?

Mijn eerste gedachte was: stoppen. Maar ik heb langzamerhand over mezelf geleerd dat ik een teveel heb aan beslissingsbehoefte en dadendrang. Dus ik weet dat ik aan die eerste impuls niet moet toegeven. Die eerste impuls van stoppen wordt namelijk ingegeven door mijn patroon.
Dus, ik twitter mijn gedachte van stoppen. Over recursie gesproken :-).
Waarop ik één verzoek kreeg om niet te stoppen en iemand reikte me een webartikel aan van de Amerikaanse website thenextweb over 5 redenen waarom direct te stoppen met twitter die ik jullie niet wil onthouden. Via de link in de vorige zin kan je de originele versie lezen.

Hieronder geef ik een compacte resumé van hoe ik het artikel begrijp.
- veel mensen claimen op twitter een expert te zijn. Maar werkelijke experts hoeven dit niet te claimen. Dus het beeld is makkelijk tot stand gebracht maar in hoeverre stemt dit overeen met de werkelijkheid.
- je krijgt er via twitter een scala aan nieuwe terminologie bij waar je ook prima zonder kon. Dat blijkt immers uit de periode voordat je twitterde.
- als je stopt kan je beter in het hier en nu zijn. Stap je bijv een café binnen dan ga je meteen twitteren dat je daar bent, evt met foto en locatie en daarna moet je de mentions bijhouden en stap je het café uit zonder misschien te weten wie er om je heen zaten/stonden
- je krijgt een enorme vrijheid omdat je niet meer weet waar iedereen is en wat die daar doet. En je volgers ook niet meer weten waar jij bent ;). Het geeft je weer veel meer ruimte om op je eigen spoor te blijven
- je hoeft je niet meer verplicht te voelen om op mentions te reageren. Of met je mond vol tanden te staan als je iemand irl tegenkomt die refereert aan contact wat jullie in het verleden hebben gehad wat jij je helemaal niet meer herinnert. (en dan zit ik ook nog in de overgang met als gevolg een geheugen als een zeef)

Een aanvulling van mijzelf is dat ik door veel accounts gevolgd wordt die mij zien als 'prospect' en dat vind ik vervelend. Ik ben geen prospect. Ik ben een mens en wil graag gekend worden om vervolgens evt in contact te komen met iemand die iets te bieden heeft. En dan zou het maar zo 'es kunnen zijn dat ik een artikel of dienst af wil nemen. Maar dat begint erbij dat ik gezien word als mens en niet als een beurs met geld.
Bovenstaande argumenten pretenderen absoluut niet volledig te zijn en mocht je aan willen vullen: doen!
Zelf ben ik er nog niet uit. Ik ben wel flink aan het unfollowen gegaan waardoor ik de hoeveelheid impulsen wat heb teruggebracht.