Trynke Minzinga Zijlstra Veenstra |
September 2017 heb ik, samen met mijn lief, de tweedaagse Vonken van Verlangen bij hem gevolgd en het was een openbaring om hem te zien werken. Ik was onder de indruk van zijn rust, lichtheid, zorgvuldig en bijzonder taalgebruik en zijn trefzekerheid.
Van Johannes (B.Schmidt die het weer van Jung had) heb ik geleerd dat niets zoveel invloed heeft op het leven van een kind dan het niet-geleefde leven van de ouder(s). En de inzichten die ik kreeg in het werken met Wibe, omtrent het leven van mijn moeder en haar vader hebben mij ruimte en inspiratie gegeven. Laten zien hóeveel invloed hun levens inderdaad op mij hebben gehad.
Wat ik ook prachtig vond was Wibe zijn adagium: Aannemen en toelaten, langs het hart laten gaan, tranen toestaan, ervaringen verteren en opnieuw vertrekken. Hoe nu verder, opnieuw vertrekken vraagt om terugkeer.Dit heeft hij laten zien in zijn werken met de deelnemers, zonder drama en zonder in emoties te verzanden. Indrukwekkend.
Veel van zijn werken draait om verlies en rouw, rouw als achterkant van liefde. Geen wonder zonder wond. En de plek van verwondering is de plek van bevruchting. Door rouw wordt de stem van jouw bestemming, het wonder van jouw trilling zichtbaar. Vandaar ook de naam van deze tweedaagse "Jouw verhaal als bron". Plek en ordening zijn voor Wibe richtsnoer in zijn werken en de dingen die niet overgaan. Kan je de tekens verstaan, zien wat er oplicht.
Of: rouw als achterkant van de liefde. Wat vraagt het van de professional, de rouwbegeleider, de therapeut om hiermee te werken? Wibe als ambachtsman heeft hier een prachtig artikel over geschreven waarin hij uitlegt wat dit van je vraagt. Over de illusies die je als begeleider hebt en hoe je als begeleider zelf zo geraakt kunt worden en hoe belangrijk het is je hier gewaar van te zijn. Met lege handen te staan en niets te kunnen doen. Hoe rouw en liefde in een dynamiek staan die ons 'ik' overstijgt. 'wij verwerken de rouw niet, de rouw verwerkt ons'. Wat een kunst het is om aanwezig te zijn en te blijven. En dat een diepere ordening plaats biedt aan alles wat is en heelt in die zin.
Tijdens onze telefoongesprekken zei hij een prachtige zin die ik op moest schrijven omdat ik het niet in één keer kon vatten: "één lichtje is genoeg om elkaar onze verhalen te vertellen en ze weer te verbinden aan de verhalen daar weer voorbij". Prachtig. En zo passend in deze winterse tijd.
Wibe Veenbaas (1949) is een van de grondleggers van Phoenix Opleidingen. Jarenlang gaf hij koers aan de organisatie. In de loop der jaren ontwikkelde Wibe een eigen gedachtegoed; het vormt tot op de dag van vandaag de grondslag voor de vele opleidingen en workshops die Phoenix rijk is. Hij is auteur van vele publicaties zoals Vonken van Verlangen, De Maskermaker en Op verhaal komen en zijn nieuwste boek De tekens verstaan.
Wibe werkt met metaforen, met kleine opstellingen, opdrachten en met vragen over het thema van de deelnemers zelf vanuit het principe dat we de ander alleen kunnen dienen als we onszelf als instrument gebruiken.
Deze tweedaagse wordt zaterdag 10 en zondag 11 maart 2018 gegeven
Locatie: LOFT in Boksum
Programma van 10.00 - 17.00 uur, inloop vanaf 9.30 uur
Kosten: € 425,- (incl lunch en koffie/thee)
Aanmelden: jeltinezijlstra@gmail.com