Eens in de zoveel tijd organiseer ik een gesprek met (max) 6 personen. In zo'n gesprek ontstaat elke keer weer iets vanuit het onbewuste, groepswijsheid kan je het ook noemen. Als je een gesprek aangaat, een moedig gesprek, dan open je in feite met zijn allen een veld. Ik hou er van.
Vorige keer was het bij mij thuis vanwege de coronaperikelen en dat wil ik nog maar een keer doen omdat het nog niet helemaal open is in de restaurants. Prachtige mensen die aanschoven, die geraakt werden door de woorden, die zich kwetsbaar opstelden en hun gedachten en gevoelens deelden. Een bijzondere, rijke ontmoeting.
Deze keer Moederschap en Kindzijn. Je hebt een moeder of je bent een moeder, je bent een kind of je hebt een kind. Voor mij speelt dit als een rode draad door mijn leven.
Vooral de laatste jaren: op het moment dat ik besloot te stoppen bij mijn werk en mij daarin gesteund voelde kreeg ik een navelbreuk, een navelstreng werd doorgeknipt. Mijn kinderen gingen het huis uit. Mijn baarmoeder werd eruit gehaald. Mijn moeder is overleden. Mijn zus is overleden. En mijn hele leven staat in een ander perspectief.
En rouw brengt me meer dan ooit weer in verbinding met mijn eigen kindzijn, mijn verlangen naar mijn moeder, toen en nu. En rouw brengt me een levensgrote spiegel met daarin mijn eigen moederzijn weerspiegeld en mijn verlangen naar mijn kinderen.
Een moeder hebben of een moeder zijn. Een kind hebben of een kind zijn. Verlangen.
Universele thema's verlies, rouw, verlangen, authenticiteit, rollen (of functions zoals Eckhart Tolle zegt). Ik nodig je van harte uit om aan te schuiven. Je bent meer dan welkom.
Er is heerlijke koffie of thee en iets lekkers als je wilt.
Ik vind het wel fijn dat je even van tevoren aangeeft of je van plan bent om te komen. jeltinezijlstra@gmail.com Bedankt en oant sjens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten