Tegenstellingen
De mensen die in deze roerige tijden iets te vertellen hebben, hoor je bijna niet. En de mensen die nog wat (of 'heel wat') te leren hebben hoor je des te meer. Ik begrijp zelf ook wel dat dit een boude uitspraak is. Maar het geluid wat ik momenteel mis is een positief, opgeruimd geluid. Een geluid dat houvast geeft zonder dat je eerst een horde moet nemen.
Een horde van urgentie-organiserende teksten, teksten die je met de welbekende neus op de heftige feiten drukt. Voor of tegen iets, mogelijk lid van besloten facebookgroepen, bereid om (zo nodig geweldadig) actie te voeren en absoluut overtuigd van het belang om haar of zijn stem te laten horen.
En ik denk eigenlijk dat het type mensen die zo'n positief geluid zouden kunnen laten horen er eigenlijk niet een grote behoefte aan hebben om het 'te laten horen' maar dat die begrijpen (wel dan niet door allerlei studie en training) dat je pas congruent bent als je leeft wat je gelooft. En ik vermoed ook dat het mensen zijn die hun leven gewoon leven op een vriendelijke, bescheiden manier; onopvallend en dus ook onzichtbaar voor grote groepen mensen.
De mensen die zichtbaar zijn voor grote groepen mensen zijn vaak mensen die goed begrijpen hoe PR werkt en hoe social media werkt. En die er van houden om in de belangstelling te staan. Met als risico dat je je eigen belangrijkheid plotseling bent gaan overschatten. Zelfs met de allerbeste bedoelingen. Je hoeft mij niks te vertellen want ik weet er alles van omdat ik dit zelf ook had en soms best ook nog wel heb (ik schrijf en publiceer bijv deze blog, dat alleen al)
Misschien word ik wel een ouwe taart maar ik zou soms willen dat het fenomeen social media nooit was uitgevonden. Misschien zelfs wel het fenomeen internet niet. De effecten hiervan, bijv mondialisering, yolo, bucketlisten, je moet alles een keer gezien hebben, zijn ongekend en niet meer te overzien. Maar de balans slaat wat mij betreft in negatieve zin uit.
Blijf gewoon thuis, lees een goed boek, gedraag je vriendelijk, beoefen bescheidenheid en zorg wat voor de mensen, dieren en natuur om je heen. Houd je scoop op ongeveer 10 kilometer in de rondte.
Waarschijnlijk zijn de laatste twee zinnen voor mezelf bedoeld. En voor het overige een soort van weemoed naar verloren tijden. Want ik snap heus wel dat mijn gedachten thuishoren in irreële wensdromen, dromen waar de wereldbevolking gehalveerd is. En je begrijpt het al: ik vind het niet makkelijk te leven in deze tijden. René Gude, Dé denker des Vaderlands, zei in zijn laatste (indrukwekkende) interview in DWDD dat het leven een gedoetje is, je staat op en probeert er weer iets van te maken maar dat hij soms ook een soort van opluchting voelde doordat hij stervende was en daar dus van was vrijgesteld.
En begrijp me niet verkeerd: ik ben heel blij dat ik leef en ik hoop ook nog lang te leven. Maar momenteel word ik wel een beetje daaps van alle kennis, ontwikkelingen en actualiteiten. En vandaar 'tegenstellingen': Waar de wereld in mijn ogen bij gebaat zou zijn is het geluid van de mensen die er juist voor kiezen om hun leven te leiden zonder hun geluid groter te maken dan dat het in hun eigen ogen is. Zoals jullie misschien al wisten ben ik van facebook, als start en dat bevalt me prima.
Verder probeer ik, in navolging van Alan Watts, mysticus, mee te gaan in de verandering die zich op mijn weg voordoet. Met zo nu en dan dus een blog zoals deze waarin ik even mopper hoe ingewikkeld ik dat vind :D. Resistance is the mind zegt Eckart Tolle en Acceptance of what is immediately frees you from mind identification and thus reconnects you with being. Ik heb nog een hoop te leren, gelukkig.
En mijn voornemen is verder om de komende tijd aandacht te besteden aan de dingen die goed gaan in het hele gewone leven, het dichtbije, het simpele. En natuurlijk hoop ik door het schrijven van deze blog toch ook weer wat mensen hierin mee te nemen. Wie weet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten