"Presence" en verlangen naar congruentie

Onderstaand een toelichting op een nieuw boek 'Presence' van Peter Senge (o.a. van de 5e discipline), Joseph Jaworsky en Otto Scharmer. Een manier van denken die aansluit bij mijn verlangen naar congruentie. "Door u(w) innerlijk te transformeren bent uzelf de sleutel tot verandering van uw omgeving, zo luidt de conclusie van het boek 'Presence'. In die zin geven Peter Senge en zijn co-auteurs antwoord op de vraag wat nodig is om diepgaande veranderingen en doorbraken in mensen en organisaties te bewerkstelligen. Het boek gaat overigens verder dan het niveau van organisatieveranderingen, het rept ook over wenselijke of noodzakelijke veranderingen op mondiaal niveau waarbij de mens de sleutel is. 'Presence' biedt meer dan genoeg stof tot nadenken over de vraag of u deze sleutel wilt hanteren en leiddraad laat zijn voor uw (persoonlijk) leiderschapstijl, of dat u zich liever beperkt tot de meer gangbare veranderingstechnieken die meer gericht zijn op oppervlakkige veranderingen. Gelukkig komt zo nu en dan ook aan de orde hoe lastig het kan zijn om het innerlijke werk te combineren met 'de buitenkant'. U bent dus niet de enige die daarmee worstelt. 'Presence' vertelt over het nut en de noodzaak tot transformatie van de mens, zowel individueel als collectief. Het nut zit in het gegeven dat wanneer je in staat bent om je vrij van vooronderstellingen vanuit het nu open te stellen, je gemakkelijker kunt inspelen op wat zich aandient. Er komt dus een veel grotere (groei- en ontwikkelings) potentie beschikbaar, en veranderingen gaan meer vanzelf dan wanneer je onbewust vanuit automatische ingesleten patronen handelt. De noodzaak kan zitten wat in het boek 'het requiemscenario' wordt genoemd: er is een schok nodig om te veranderen. In het introductiehoofdstuk wordt direct al duidelijk gemaakt dat er op een andere manier 'naar delen en gehelen gekeken moet worden'. Alles en iedereen (dus ook de lezer) is onderdeel van een groter onlosmakelijk organisch geheel. Alles hangt met elkaar samen en beïnvloedt elkaar. Hier borduurt het boek verder op het concept van systeemdenken uit 'De Vijfde Discipline'. De gedachtegang hierachter is dat als je transformeert je je meer bewust wordt van jezelf: van je eigen potentie, je intuïtie, je hoogste doel, of je plaats in het universum. Je leeft dan meer vanuit liefde en 'in dienst van het grotere geheel'. Van daaruit ben je in staat om diepgaande verbindingen met anderen en je omgeving te maken. Dat is essentieel om grote transformatievraagstukken op mondiaal niveau aan te kunnen. Maar ook bij transformaties op kleinere schaal is dat absoluut noodzakelijk. Een andere reden is dat als er meerdere individuen gaan transformeren, dat die transformatie op zeker moment merkbare invloed gaat krijgen op de rest van de mensheid en het wereldsysteem. Alles is immers één."