Ontroerd was ik, toen Ida dit voorlas tijdens één van onze moedige gesprekken.
Settelen
Elke dag zoek ik het weer tijdens het opstaan
ik zoek het in cadeaupapier
dat over de weg waait
in op de vriendelijke wind fladderende
plastic zakjes
iedereen en alles
is op zoek
naar iets
ondertussen
wil ik het liefst
een benzinepomp zijn
op een gunstige plek
met een winkeltje erbij
en een mevrouw erin
van rond de vijftig
die ernaast woont
helemaal
alleen
enzo
de eindjes aan elkaar knoopt
ik zou haar
man
minnaar
en
bestemming zijn
Uit: 'de nacht versiert je nog'
van Ida Boelhouwer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten