Samen nieuwe perspectieven ontwikkelen

Wauw, wat een fijne ontdekking, deze nieuwe (voor mij nieuw) term: generatieve dialoog. Ik ontdek dit in het initiatief van Yolanda Eigenstein: Humanity Rising Nederland. Ze organiseert elke avond een Zoom-ontmoeting met een aantal mensen wat direct uitgezonden wordt als livestream en wat ook teruggekeken kan worden. Ontstaan vanuit de behoefte om te laten zien en ontdekken hoe het wél kan en wat er wél mogelijk is. En met terugkerend thema: "Mens zijn in grote veranderingen'. 

Heerlijk. hèhè, hier had ik écht behoefte aan zeg. Ik plak deze uitzending hierin omdat ik dit een bijzonder mooie uitzending vond. (o.a. met Diederik Gommers)

In deze gesprekken merk ik dat mijn hoop gestimuleerd wordt en mijn mogelijkheden om constructieve bijdrage te kunnen doen aan de huidige complexe tijd. Heel fijn.

Wat ik ook ontdek is dat ik in de ontmoetingen die ik organiseer onder de noemer van koffiedrinken eigenlijk ook die generatieve dialoog faciliteer. Samen nieuwe perspectieven ontwikkelen.

Not knowing

"Wat je momenteel uitstraalt is momenteel het belangrijkst, zing, dans, en biedt weerstand door kunst, vreugde, geloof en liefde."

Dank aan Marlies Zijlstra hier een bericht van White Eagle, Hopi indigenous (3/16/2020):

“This moment humanity is going through can now be seen as a portal and as a hole. The decision to fall into the hole or go through the portal is up to you.

If you repent of the problem and consume the news 24 hours a day, with little energy, nervous all the time, with pessimism, you will fall into the hole. But if you take this opportunity to look at yourself, rethink life and death, take care of yourself and others, you will cross the portal. Take care of your homes, take care of your body. Connect with your spiritual House.

When you are taking care of yourselves, you are taking care of everything else. Do not lose the spiritual dimension of this crisis; have the eagle aspect from above and see the whole; see more broadly.

There is a social demand in this crisis, but there is also a spiritual demand -- the two go hand in hand. Without the social dimension, we fall into fanaticism. But without the spiritual dimension, we fall into pessimism and lack of meaning. You were prepared to go through this crisis. Take your toolbox and use all the tools available to you.

Learn about resistance of the indigenous and African peoples; we have always been, and continue to be, exterminated. But we still haven't stopped singing, dancing, lighting a fire, and having fun. Don't feel guilty about being happy during this difficult time.

You do not help at all being sad and without energy. You help if good things emanate from the Universe now. It is through joy that one resists. Also, when the storm passes, each of you will be very important in the reconstruction of this new world.

You need to be well and strong. And for that, there is no other way than to maintain a beautiful, happy, and bright vibration. This has nothing to do with alienation.

This is a resistance strategy. In shamanism, there is a rite of passage called the quest for vision. You spend a few days alone in the forest, without water, without food, without protection. When you cross this portal, you get a new vision of the world, because you have faced your fears, your difficulties.

This is what is asked of you:

Allow yourself to take advantage of this time to perform your vision-seeking rituals. What world do you want to build for you? For now, this is what you can do -- serenity in the storm. Calm down, pray every day. Establish a routine to meet the sacred every day.

Good things emanate; what you emanate now is the most important thing. And sing, dance, resist through art, joy, faith, and love."

Of waarom het goed nieuws is dat we geschokt zijn

Verdiepingsdagen Anna Verwaal 'Conceptie, zwangerschap en de geboorte; de reis die je leven bepaalt'

Er zijn (minstens) twee magische momenten in een leven. Het ene is geboren worden en het andere is sterven. De confrontatie met mijn sterfelijkheid een jaar of vijftien terug heeft me op een pad gebracht van leren over trauma en leren over de impact van trauma. Langzamerhand ben ik er van overtuigd dat trauma een fenomeen is wat eigenlijk ieder mens treft. Ik zie trauma als een moment waarop je overweldigd was; geen antwoord had en je lichaam dat antwoord vóór je gaf.
Hier inzicht in krijgen en me bewust worden van deze samenhang vond ik uitermate boeiend. En min of meer vanzelfsprekend kwam ik uit bij het ontstaan van mijn leven. En dat leidde er weer toe dat ik Anna Verwaal uitnodigde om haar lezing te komen doen in Friesland. En ze gaf gehoor aan mijn uitnodiging en kwam afgelopen zaterdag 19 september naar Leeuwarden. Hetgeen ze vertelde vond ik heel bijzonder. Het is op een bepaalde manier heel praktisch en aan de andere kant weer heel spiritueel; wonderlijk. Hier wilde ik meer van weten met deze tweedaagse als gevolg. 

"Onderzoek toont aan dat de zich ontwikkelende hersenen van pasgeborenen (0 tot 3 jaar) letterlijk structureel beïnvloed worden door het gedrag maar ook door de psychische en emotionele staat van de meest nabije zorgverstrekkers (meestal de moeder vooral) en ook door wat in de omgeving gebeurt (epigenetica).

Franz Ruppert spreekt over 2 basistrauma’s die vaak reeds prenataal ontstaan – het ene heet het ‘identiteitstrauma’ – het andere heeft het ‘liefdestrauma’.

De neuro-hormonale effecten van ontwikkelingstrauma’s op de foetus en de pasgeborene zijn even impactvol en soms zelfs groter dan bij shocktrauma’s later in het leven.
Wanneer de hersenen structureel scheef groeien  door relatiestress met de nabije omgeving (eerst in de baarmoeder en daarna in de buitenwereld) kan dat levenslange gevolgen hebben voor zowel fysieke als emotionele en psychische gezondheid. 
Veilige of onveilige hechting begint reeds in de baarmoeder maar ook de eerste jaren zijn uiteraard van kapitale invloed op hoe de hechting verloopt (en als gevolg daarvan ook het vermogen om emotioneel onafhankelijk te worden en zich bewust te kunnen verbinden)."
Tekst ontleend aan een post van Jan Bommerez op facebook.

Anna Verwaal woont sinds kort weer in Nederland en is van oorsprong Nederlandse maar heeft lang in Amerika gewoond. Daar heeft ze ook het overgrote deel van haar ontwikkeling doorgemaakt als het gaat om werk en opleiding, vandaar al die Engelse benamingen. Zo is ze een Maternal-Child Health Nurse, UCLA Certified Lactation Educator, Conscious Conception and Birth Consultant, Primal Period & Childbirth Educator, Midwifery & Doula Instructor en Birth Photographer.
Na een lange carrière in de klinische verloskunde en in de gespecialiseerde thuiszorg in Los Angeles merkte ze dat ze liever wilde werken met gezinnen en babies in het voorkomen en helen van geboortetrauma. Zo begon ze haar eigen praktijk.

Zo zegt ze bijvoorbeeld: "Bewuste conceptie, zwangerschap en geboorte is het fundament voor een gelukkige en gezonde samenleving". En "nothing ever goes away until it teaches us what we need to know". En dat we in de baarmoeder zijn gemarineerd met de stemming en gevoelens van de moeder.

Ze houdt zich bezig met het moment vlak voor de conceptie tot vlak na de geboorte. En heeft ontdekt dat in deze periode een blauwdruk gemaakt wordt voor het mensenkind. Ze noemt het de meest kritische periode in het vormen van je patronen. Je kan dit zien als muziek, de melodie van ons leven. Een melodie die zich blijft herhalen tenzij je op zoek gaat naar je eigen melodie. Dit vraagt aan de ene kant bewustwording bij jonge mensen die graag een kind willen, bewuste conceptie, zwangerschap en geboorte. Maar het nodigt ook mensen,die bezig zijn met persoonlijke ontwikkeling, uit tot bewustwording voor eenieder die bezig is met zijn of haar eigen levensmuziek.

Momenteel reist ze over de hele wereld en geeft ze workshops over pre,- en perinatale imprints en trauma, de hormonale fysiologie, en de psychologische, emotionele en spirituele aspecten van het geboorteproces. Haar workshops en lezingen bestaan uit een combinatie van klinische kennis, de laatste ontwikkelingen uit de pre,- en perinatale psychologie, haar eigen intuïtie en geboortefotografie, samen met de ervaringen die ze de afgelopen 28 jaar werkend in verschillende landen en culturen, in samenwerking met therapeuten, psychologen, gynaecologen, verloskundigen en inheemse vroedvrouwen heeft opgedaan.

Meer informatie over Anna Verwaal vind je  hier.

Datum:  vrijdag 13 en zaterdag 14 november 2020
Locatie:  Nieuw-Allardsoog in Bakkeveen.
Programmatijden: 09.30 - 17.00 uur met inloop vanaf negen uur
Kosten: € 395,-  ( incl kopje koffie/thee en lunch) 

Het overgrote deel zit al vol met deelnemers van de lezing van 19 september j.l. maar er zijn nog een paar plekjes vrij. Je kunt alleen meedoen als je de lezing hebt gevolgd. Heb je de lezing nog niet gevolgd dan kun je dat mogelijk nog doen, check haar agenda hier

Wil je meedoen meld je dan via jeltinezijlstra@gmail.com

Hoe wordt de wereld geholpen: gemopper versus vriendelijkheid

 Tegenstellingen

De mensen die in deze roerige tijden iets te vertellen hebben, hoor je bijna niet. En de mensen die nog wat (of 'heel wat') te leren hebben hoor je des te meer. Ik begrijp zelf ook wel dat dit een boude uitspraak is. Maar het geluid wat ik momenteel mis is een positief, opgeruimd geluid. Een geluid dat houvast geeft zonder dat je eerst een horde moet nemen.

Een horde van urgentie-organiserende teksten, teksten die je met de welbekende neus op de heftige feiten drukt. Voor of tegen iets, mogelijk lid van besloten facebookgroepen, bereid om (zo nodig geweldadig) actie te voeren en absoluut overtuigd van het belang om haar of zijn stem te laten horen.

En ik denk eigenlijk dat het type mensen die zo'n positief geluid zouden kunnen laten horen er eigenlijk niet een grote behoefte aan hebben om het 'te laten horen' maar dat die begrijpen (wel dan niet door allerlei studie en training) dat je pas congruent bent als je leeft wat je gelooft. En ik vermoed ook dat het mensen zijn die hun leven gewoon leven op een vriendelijke, bescheiden manier; onopvallend en dus ook onzichtbaar voor grote groepen mensen.

De mensen die zichtbaar zijn voor grote groepen mensen zijn vaak mensen die goed begrijpen hoe PR werkt en hoe social media werkt. En die er van houden om in de belangstelling te staan. Met als risico dat je je eigen belangrijkheid plotseling bent gaan overschatten. Zelfs met de allerbeste bedoelingen. Je hoeft mij niks te vertellen want ik weet er alles van omdat ik dit zelf ook had en soms best ook nog wel heb (ik schrijf en publiceer bijv deze blog, dat alleen al)

Misschien word ik wel een ouwe taart maar ik zou soms willen dat het fenomeen social media nooit was uitgevonden. Misschien zelfs wel het fenomeen internet niet. De effecten hiervan, bijv mondialisering, yolo, bucketlisten, je moet alles een keer gezien hebben, zijn ongekend en niet meer te overzien. Maar de balans slaat wat mij betreft in negatieve zin uit. 

Blijf gewoon thuis, lees een goed boek, gedraag je vriendelijk, beoefen bescheidenheid en zorg wat voor de mensen, dieren en natuur om je heen. Houd je scoop op ongeveer 10 kilometer in de rondte. 

Waarschijnlijk zijn de laatste twee zinnen voor mezelf bedoeld. En voor het overige een soort van weemoed naar verloren tijden. Want ik snap heus wel dat mijn gedachten thuishoren in irreële wensdromen, dromen waar de wereldbevolking gehalveerd is. En je begrijpt het al: ik vind het niet makkelijk te leven in deze tijden. René Gude, Dé denker des Vaderlands, zei in zijn laatste (indrukwekkende) interview in DWDD dat het leven een gedoetje is, je staat op en probeert er weer iets van te maken maar dat hij soms ook een soort van opluchting voelde doordat hij stervende was en daar dus van was vrijgesteld. 

En begrijp me niet verkeerd: ik ben heel blij dat ik leef en ik hoop ook nog lang te leven. Maar momenteel word ik wel een beetje daaps van alle kennis, ontwikkelingen en actualiteiten. En vandaar 'tegenstellingen': Waar de wereld in mijn ogen bij gebaat zou zijn is het geluid van de mensen die er juist voor kiezen om hun leven te leiden zonder hun geluid groter te maken dan dat het in hun eigen ogen is. Zoals jullie misschien al wisten ben ik van facebook, als start en dat bevalt me prima.
Verder probeer ik, in navolging van Alan Watts, mysticus, mee te gaan in de verandering die zich op mijn weg voordoet. Met zo nu en dan dus een blog zoals deze waarin ik even mopper hoe ingewikkeld ik dat vind :D. Resistance is the mind zegt Eckart Tolle en Acceptance of what is immediately frees you from mind identification and thus reconnects you with being. Ik heb nog een hoop te leren, gelukkig.

En mijn voornemen is verder om de komende tijd aandacht te besteden aan de dingen die goed gaan in het hele gewone leven, het dichtbije, het simpele. En natuurlijk hoop ik door het schrijven van deze blog toch ook weer wat mensen hierin mee te nemen. Wie weet!