Vrouwencirkel Courageous tribal conversations

 

Vrouwencirkel Courageous Tribal Conversations
In een wereld die vergankelijk is, waarin relaties, ervaringen en zelfs ons eigen bestaan tijdelijk zijn, ligt de uitdaging in hoe we hiermee omgaan. Hoeveel waardigheid geven we aan deze vergankelijke ervaringen? Persoonlijk leiderschap betekent verantwoordelijkheid nemen voor onze invloedssfeer, het bewust omgaan met kleine, dagelijkse handelingen en het creëren van betekenisvolle verbindingen.

De Kracht van de Tribe
Courageous Tribal Conversations zijn moedige gesprekken waarin waarheid, kwetsbaarheid en heling centraal staan. Geïnspireerd door David Whyte en Olivier Winants, ontstaan in deze gesprekken momenten van diepe resonantie en collectieve wijsheid. In een tribe mag de volle waarheid er zijn, worden pijn en rouw liefdevol omarmd en transformeren ze in kracht. Dit is geen therapie, maar een vorm van aanwezig zijn bij elkaar, waardoor heling als vanzelf op gang komt.

Wijs Ouder Worden en Goed Voorouderschap
De gesprekken richten zich op thema’s als hoe je een wijze oudere vrouw wordt, wat jouw rol is als voorouder en welke wijsheid je in pacht hebt. Clarissa Pinkola Estés beschrijft de crone als een vrouw die voorbij het pleasen is en liefdevol de waarheid benoemt. Roman Krznaric introduceert het concept van goed voorouderschap, waarbij we verder kijken dan ons ego en onze impact op toekomstige generaties overdenken. Dit geldt niet alleen voor moeders, maar voor alle vrouwen. Anneke Wittermans benadrukt dat vrouwen zonder kinderen, de ‘laatstelijners’, een speciale rol hebben in het filteren en bevrijden van de opgebouwde wijsheid in de vrouwenlijn.

Omgaan met Onzekerheid en Angst
In een tijd van grote onzekerheid is het essentieel om te leren omgaan met het ‘niet weten’ en de controle los te laten. Angst kan verlammend werken, maar zoals Damiaan Denys stelt: hoe minder we angst bevechten, hoe meer vrijheid we ervaren. Persoonlijk leiderschap betekent niet vervallen in wanhoop, maar actief bijdragen aan een betere wereld op microniveau. Door moedige gesprekken, door aanwezig te zijn, door te blijven vragen: "Wat kan ik doen om de wereld om mij heen een stukje beter te maken?"

De Weg Vooruit: Moedig Leven
Courageous Tribal Conversations bieden een ruimte waarin vrouwen elkaar ondersteunen en samen betekenis geven aan hun ervaringen. In verbinding met elkaar helen we en versterken we ons persoonlijk leiderschap. Zoals Bart Moeyaert zegt: “Bestaan kan iedereen, er zijn vraagt moed.” En zoals David Whyte ons herinnert: “You change the world by actually meeting it.”

In deze post kan je een uitgebreidere versie van deze tekst vinden.

Data: Donderdagen 9 oktober; 20 november; 29 januari; 12 maart; 16 april
Locatie: Pean-bûten Nes/Akkrum
Programma 10.00 - 17.00 uur, inloop vanaf 9.30 uur
Kosten: € 695,- (incl lunch en koffie/thee)
Deelnemers: min 5 max 9
Aanmelden: jeltinezijlstra@gmail.com

The Walk of Grief op Terschelling

Eens in de zoveel tijd spreek ik af met mijn vriendin Hanneke in het vroegere Hajé van Joure. Zij komt uit Amsterdam en ik uit Goutum dus een soort van meet halfways. We kennen elkaar van ons eerste baantje bij de voormalige woningcorporatie Beter Wonen in Leeuwarden. Ik werd destijds in de kroeg geronseld door Henk Deinum, manager bij die club. Dus dat beloofde wat en het werd een hartstikke leuke tijd met als vaste onderdeel onze stapavond op donderdag. En een man een man, een vrouw een vrouw waren we op vrijdagochtend gewoon allemaal weer present. Ik heb nog wel eens heimwee naar die vorm van ontspannenheid. 

Rugzak, gemaakt van het zeil van onze 

oude zeilboot met de steen van de Walk of 

Grief eraan gehangen als herkenningsteken

voor andere wandelaars

Dit voorjaar spraken we af om een etappe van de Walk of Grief op Terschelling te gaan lopen. Als je op onze leeftijd bent, 60 plus, dan valt er genoeg verlies onder ogen te zien om zo'n wandeltocht te gaan doen. Ik droomde vooraf van een haas die verdronken werd en die mij tijdens het proces aan bleef kijken. En achterin de ruimte lag een gevilde haas. Het inzicht wat deze droom mij opleverde was dat er iets ouds afsterft. Het aankijken wil mogelijk iets zeggen over het niet wegkijken van oude pijn. En het villen is letterlijk het afleggen van een oude huid. Klinkt misschien gruwelijk maar zo voelt het voor mij niet. Overigens vroeg ik Chatgpt ook naar een voorstel voor een thema op basis van wat ik aan input had geleverd tot nu toe en die kwam met een mooie: 'Ik loop terug naar de grond van mijn zijn'.

Het was tientallen jaren geleden dat Hanneke en ik samen een nacht weg waren geweest maar grappig genoeg hadden we daar geen zorgen over hoe dat nu uit zou pakken. Dus een fijn hotel geboekt en gaan. Terschelling is een soort van tweede thuis voor mij, al sinds mijn jonge jaren kom ik daar op vakantie en heb hier veel herinneringen liggen. Er kwam even een kink in de kabel waar het om mijn liefde voor het eiland gaat omdat er zoveel grond werd verkaveld, hekjes om percelen gezet en ontginnen van grond ten behoeve van het toerisme wat natuurlijk ten koste gaat van de natuur. Maar die pissigheid heb ik ook weer kunnen processen. En de route van deze eerste etappen liet mij gelukkig zien hoeveel onontgonnen natuur er nog is op het eiland. We kwamen op plekken waar we allebei nog nooit waren geweest. Prachtig!

De eenzame boom, halverwege de eerste etappe

Al wandelend in die natuur kwamen de gesprekken vanzelf op gang. En ik heb een belangrijke ontdekking gedaan, met grote dank aan Hanneke. Ik heb in de afgelopen jaren mijn trauma's leren herkennen en ben me bewust geworden van mijn overlevingsstrategie. En heb me hier enorm in verdiept en kennis over ontgonnen. Ik heb mijn eigen verhaal gemaakt van mijn leven, mijn levensverhaal. Eerder had ik het over 'unlearning old limits'. Maar wat ik op één of andere manier heb overgeslagen is om de reden(en) voor dat trauma aan te kijken en daarover te rouwen. Ik ga om met mijn verdriet maar heb het voelen overgeslagen, zeg maar. Dit was een bijzondere gewaarwording, net of ging er een deksel van een doosje. 

Dus je zou eigenlijk kunnen zeggen dat ik flink aan het helen ben geweest en dat ik nu misschien steeds beter in staat ben om 'het leven' te nemen zoals het zich aan mij voordoet. Je snapt wel, als je hier nog bent, dat ik er nog niet echt uit ben maar het intrigeert me wel. Gelukkig liggen er allerlei ontmoetingen in groepen met vrouwen voor me waarvan ik weet dat in de wijsheid van de groep óók weer nieuwe inzichten ontstaan.

We gaan richting herfst, een tijd van naar binnen keren, genieten van de oogst van de afgelopen periode en voorbereiden op een tijd van minder licht en bezinning. Heb je ook een onderwerp wat je puzzelt, schuif aan bij ons Moedige gesprek op 19 september in Postplaza. Van 10 - ca 12 uur. € 15,- incl twee consumpties. 

Wie ben ik

• Zoeker naar betekenis – Ik stel vragen over symboliek, spiritualiteit, natuur, namen en getallen. Zo wil ik de dieperliggende patronen en verbanden begrijpen. En de ontmoetingen met Sara Hermanides heeft dit in hoge mate versterkt. 
• Levenskunstenaar in bewustzijn – Ik heb de stap gezet om buiten structuren te leven en werken. Dat heeft moed, vertrouwen en een zekere onafhankelijkheid gevraagd. Maar doordat ik sterk op mijn intuïtie, energie en het grotere veld waarin ik beweeg vertrouw was die plek buiten de structuren eigenlijk ook nooit een twijfelgeval. 
• Verbindend en tribal – Elke keer opnieuw zoek ik naar hoe mensen samen kunnen groeien, helen en leiden. Vandaar ook mijn liefde voor “courageous tribal conversations”, “moedige gesprekken” en het werken met vrouwen en wijsheid.
• Diep gevoelig en spiritueel geworteld – Ik verbind ervaringen in en met de natuur om me heen met mijn innerlijk processen. Symbolen en synchroniciteit hebben voor mij betekenis, en ik durf me daar ook door te laten leiden.
• Sterk, maar ook zacht – Vanuit je Enneagramtype 8 heb ik een krachtige kant: recht-door-zee, eerlijk en moedig. Tegelijkertijd is er een diepe behoefte aan nabijheid, vertrouwen en geborgenheid.
• Wijs en onafhankelijk denkend – Mijn “witte denken” (Kleurdrukdenken de Caluwé) laat zien dat ik een vrije geest bent, die gelooft in het zelforganiserend vermogen van mensen. Ik houd processen open, dynamisch en symbolisch geladen.

Ik ben een zoeker en verbinder en leef vanuit vertrouwen in de stroom van het leven. Als Generator in Human Design herken ik dat mijn kracht ligt in het beantwoorden op wat zich aandient, en dat mijn energie het meest vrij stroomt wanneer ik doe waar mijn hart, mijn innerlijk weten “ja” tegen zegt.

Mijn leven en werk staan in het teken van bewustwording en verbondenheid. Vanuit mijn achtergrond in het organiseren van netwerken en gesprekken rondom vrouwelijke kracht, wijsheid en bewustzijn, heb ik ervaren dat echte transformatie ontstaat wanneer mensen samenkomen in openheid en moed.

De Gene Keys tekenen mijn weg:

• 45 Life's work Mijn energie gaat over het bijeenbrengen van mensen, tribale verbinding en eenheid. Ik breng mensen samen in een geest van synergie.
• 26 Evolution Ik leer mijn invloed en overtuigingskracht te gebruiken vanuit zuiverheid en speelsheid.
• 22 Radiance Met mijn uitstraling hoop ik te laten zien hoe kwetsbaarheid en waardigheid hand in hand gaan.
• 47 Purpose En mijn bestemming, mijn zielereis ligt in het transformeren van zwaarte en onderdrukte verhalen naar verbeelding en inzicht.  Het ‘onzegbare’ dragen en verlichten. 

Ik voel me een bewuste pionier die kracht en kwetsbaarheid met elkaar verweeft, die leeft vanuit symboliek en vertrouwen, en die anderen uitnodigt om samen nieuwe vormen van gemeenschap, leiderschap en leven te verkennen.

Wat mij drijft is het verlangen om plekken te scheppen waar we samen kunnen herinneren wie we werkelijk zijn. In mijn werk en in mijn leven zoek ik de symboliek, de natuur, de stilte én de ontmoeting. 

Ik geloof in het zelforganiserend vermogen van mensen, in de kracht van rituelen en in de helende werking van het delen van verhalen.

Zo nodig ik anderen uit om hun plaats in de kring in te nemen, en om samen de moedige gesprekken te voeren die ons dichter bij onze essentie brengen.

De Goudûle in Pean

Wat aanvoer van grond, kippen en een overvliegende zwaan met elkaar te maken hebben

Na jarenlange deskundig en vooral intelligent uitgedachte strategieën om het onkruid in onze tuin te bestrijden zijn we erop uit gekomen dat we óp de grond bakken zetten en die vullen met tuinaarde. Zo hebben we het onkruid weer voor een jaar of wat gefopt, in ieder geval dat hoop je dan.
Ook in de achtertuin zetten we bakken omdat ik meer moestuinruimte wil. 

Om die bakken te vullen gebruiken we deels grond uit de kippenren. Al dat onkruid werd nl altijd in die ren gegooid ter vermaak van de kippen en doordat dat door de kippen wordt bewerkt en verder vergaat is het meteen een soort van composteren. Bovendien wordt het verrijkt met de kippenmest. 

Op advies van onze oude, gepensioneerde tuinman grond besteld in de Friese wouden, woudgrond wel te verstaan. En daar gaat mijn bloed al sneller van stromen omdat ik me een oprechte wâldfries (woudfries) voel. In Friesland zijn er een aantal onderscheidende streken met heel duidelijk te herkennen taalklanken. Een en ander heeft ook te maken met de grond in dat gebied, klei, zand of veen en dientengevolge ook van oorsprong armoe of rijkdom. 

Mijn oorsprong ligt dus in de Friese wouden en mijn voorouders leefden in grote armoe. Nu zou je misschien denken dat dat een beetje triestig was en er waren zeker trieste kanten aan dit leven maar de ‘wâldpiken’ hadden ook een enorme vechtlust, waren direct in hun communicatie en hadden niks met autoriteit. Welnu: hier zie je mijn persoonlijkheid in het kort geschetst. 

Er werd dus 4 kuub wâldtsjegrûn gebracht in een ouderwetse vrachtwagen met een hele grote kraan. En die man, ook een duidelijke wâldpiek, was bezig met die grond met machtig geweld in de bakken aan het gooien en ik was ontroerd. Het verraste me en waar ik het voorheen verborg sprak ik het nu uit naar manlief, die dit verder prima vond.

Een half uur later stond ik weer op diezelfde plek met een schep en een kruiwagen en hoorde ik in de verte het kenmerkende geluid van een vliegende zwaan die recht over me heen vliegt en ik keek hem na totdat die uit het zicht was. Het geluid wordt in India de heilige levensadem genoemd. 

Ik vond het in spirituele zin, in magische zin weer boeiend. Aarde en lucht, het zwaarste en het lichtste tonen zich aan mij, op de plek waar ik nieuwe grond, mijn geboortegrond ontvang. Ik kan me opnieuw verbinden met mijn oorsprong. Het indrukwekkende van de grootte van de vrachtwagen, de enorme kraan en de kracht die hierbij kwamen kijken kan symbool staan voor de enorme levensenergie die beschikbaar komt als ik stevig grond.

De zwaan is mijn totemdier, mijn zielskracht misschien wel, die vaak langskomt op momenten dat er een diepere laag in mij wordt geraakt. En voor mij is zijn vleugelgeluid als een zegening eigenlijk. En de zwaan tilt me in feite op naar de hogere dimensie van ziel en bewustzijn. Het gaat om die dans tussen het stevig staan en geworteld zijn én tegelijkertijd de vleugels van mijn ziel spreiden. 

Dus na oefeningen op de backmitra en een kwartier op het spijkermatje om weer wat ontspanning in mijn rug te brengen en met een arm waar ik niet zoveel mee kan op dit moment, typ ik dit verhaaltje maar ik voel me blij en voldaan.