Change the world by actual meeting it bij een kop koffie

What you love: ik hou van courageous conversations, om met David Whyte te spreken. Hieronder een kort filmpje waarin hij zelf uitlegt wat hij hiermee bedoeld. Courage betekent oorspronkelijk: zeggen wat je op je hart hebt; je kwetsbaarheid op het spel zetten. Kwetsbaarheid blogde ik eerder al over; en dat past weer zo bij de fase waar ik inzit: ik wil 'aanraakbaarder' worden. En ik kan pas aangeraakt worden als ik mezelf laat zien.
Als de ander dit ook aandurft, zichzelf laten zien, dan ontstaat er een moedig gesprek. En, zegt hij, there is no self that will survive a real conversation. En you change the world by actual meeting it.
Dat is me echt uit het hart gegrepen.
Wibe Veenbaas zegt het anders: de ontmoeting als leerlandschap, als werkplaats. Wat waren het weer inspirerende dagen, tijdens zijn tweedaagse. En de ontmoetingen die er tijdens zo'n workshop plaatsvinden waarbij mensen zich openen en laten zien geven mij hoop! Ik geniet daarvan, word daar blij van.

En: Being aware of awareness means the rise of stillness

What you do: momenten van ontmoeting organiseren waar mensen zich durven openen om werkelijk een gesprek te voeren. Een gesprek waardoor je een klein beetje verandert, ten goede, heelt zo je wilt. Michel de Montaigne heeft nog zo'n mooie uitspraak: 'de waardigheid van de vergankelijke ervaring' Van het samen drinken van een bakje koffie zou je kunnen zeggen dat dit een vergankelijke ervaring is, pretentieloos, maar hier schuilt wel degelijk waardigheid in.
1 november half tien bij Postplaza in Leeuwarden is weer het eerstvolgende moment.

Dan gaan we verhalen in het zand schrijven die met de branding weer wegspoelen. Soms heb ik het idee namelijk dat we wel eens wat vergeten onze levens te relativeren. Bescheidenheid en nederigheid scoort niet in onze maatschappij.
Mijn motto voor de komende jaren is ''Spreek alleen als je de stilte verbetert" ook van Rumi. In samenhang met de vraag: 'wat wil zich via mij manifesteren'. En ik snap heus wel dat dit een hele kluif is en dat dit bijna niet te doen is of je moet in het klooster gaan zitten ofzo. Maar toch.
Er is zóveel onrust om ons heen en iedereen meent overal iets van te moeten vinden en je mag vooral niet wegkijken volgens de moraalridders. Maar het universum wil ons dragen zegt Jan Bommerez alleen dat lukt niet als ik gesloten ben. En als ik oordeel dan sluit ik af. Daar ligt mijn 'werk' dus de komende tijd: minder in het oordeel, te beginnen met oordeel over mezelf. Vaak begint een zin of een gedachte die wil oordelen met: ik vind. En Wibe Veenbaas deed mij de tip aan de hand dat als ik die twee woordjes zeg dat ik dan mijn hoofd buig. En daardoor begrijp dat de wereld zóveel groter is dan ik kan beseffen.

Wat ik leerde uit het boek van Lisette Thooft 'In negen stappen naar innerlijke bloei' is dat jezelf vragen stellen veel beter werkt dan jezelf onder druk zetten middels positieve affirmaties. Bijvoorbeeld: 'Kan ik de komende tijd wat minder oordelen' in plaats van 'ik ga minder oordelen'.

Als je dus zin hebt in een ontmoeting bij een kop koffie en in gesprek wil over jouw motto en jouw zoektocht dan ben je  1 november van harte welkom bij Postplaza om half tien. Meld mij wel even dat je wilt komen want er is wel een maximum. jeltinezijlstra@gmail.com