Rupert Spira
Soms heb je het idee: 'dit is het!!'. Dat heb ik vanochtend ook als bovenstaande zin voorbijkomt.
Ik prakkiseer me nl suf wat ik donderdag zal stemmen. Wat voor mij bovenaan staat is het klimaat: ik hoor minder vogels in de tuin, zie minder insecten, krijg het niet voor elkaar zonder plastic te leven, eet nog regelmatig vlees, rij nog auto etcetc.
Heb dus ook nodig, of meen nodig te hebben dat de politiek hierin beslissingen neemt die mij en velen met mij een bepaalde constructieve kant uitstuurt. Maar hoe constructief is de politiek nu eigenlijk. Daar twijfel ik dan ook weer aan. Staan ze met beide benen in de samenleving, zijn ze uit op constructieve plannen of gaat het alleen om macht en belang? Hoe zit het met integriteit? Kan je überhaupt politiek bedrijven op een integere manier of word je dan onder de voet gelopen.
En dan de politieke programma's, het is nu niet zo dat ik er veel zin in heb die allemaal te gaan lezen. Mede omdat ik dus ook weer niet zoveel fiductie (feduusie) heb in dat soort papieren verhalen.
Vervolgens heb ik de gedachte dat ik zeker weet dat ik de mondiale ontwikkelingen écht niet kan overzien: klimaat, vluchtelingen, china En dat ik ook heel goed snap dat Nederland maar een ieniemienielandje is wat minimaal invloed heeft.
Dus mijn gedachtestroom gaat maar naar buiten en naar buiten en ik verdwaal tijdens mijn speurtocht naar helderheid, raak meer in de war, krijg alleen maar meer informatie over wat voor problemen er allemaal wel niet zijn (met risico van secundaire traumatisering) en ik voel me krimpen en krimpen en de zorgen worden steeds groter in mijn hoofd. ('beperking en lijden'). Droom ervan en slaap er minder goed door.
Als ik door bovenstaande zinnen van Spira en Tolle dan weer uitkom bij kernwoorden die passen in mijn huidige ontwikkeling zoals stilte, nederigheid, openheid, uit het oordeel blijven dan begrijp ik weer dat de gedachtestroom oplost in diepe vrede als ik naar binnen ga. En begrijp ik weer dat mijn cirkel van invloed vrij betrekkelijk is en kan ik mijn wereld weer kleiner maken.
Transparency hebben David Whyte en Johannes B. Schmidt het over, hoe minder ego hoe transparanter. En ik wil aanraakbaarder worden en dus ook kwetsbaarder. En eigenlijk ben ik er echt van overtuigd dat als je bereid bent de weg naar binnen te kiezen, je een beter mens wordt en dat dus de wereld een betere plek wordt.
Dus ik laat het nu weer los, heb mij voldoende verdiept en ontdek donderdag in het stemhokje wat ik stem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten