Courageous tribal conversation
Komend najaar organiseer ik een bijeenkomst voor vrouwen. Vrouwen die bezig willen met wijsheid, waarheid en verbinding.
 |
| Eigen foto |
Iemand vroeg me waarom ik geen therapeutische praktijk opzet en dat is omdat ik echt geloof in de meerwaarde van de groep. Dit heb ik ook elke keer ervaren tijdens de moedige gesprekken die ik op ochtend organiseerde. Wat er in het contact ontstaat is meer dan de som der delen. En één op één in een therapeutisch sessie is er een ongelijkwaardige relatie omdat het als therapeut overheersend niet de bedoeling is dat het over jezelf gaat.
Zoals ik in deze blog, geïnspireerd door Olivier Winants, schrijf dat als we écht samen gaan leven, elkaar onze pijn en kwetsbaarheid laten zien, we kunnen helen. Hij noemt het zelfs onethisch om één op één aan de slag te gaan omdat je op die manier een systeemprobleem individueel maakt. Van hem komt de term tribal healing. En dat is me uit het hart gegrepen. Het is ook reden waarom ik geen hoge prijzen ga berekenen omdat ik me rijk voel, mijn eigen broek al op kan houden en graag een goede voorouder wil zijn. En dat iedereen de mogelijkheid heeft om aan te sluiten.
Al vaker heb ik toegelicht dat de term ‘moedige gesprekken’ aan David Whyte is ontleend. Ik hou van moedige groepsgesprekken met vrouwen. Gesprekken waar je met een open hart ingaat en waarin je lef genoeg hebt om je pijn te laten zien. Waar ik in de zetting van die moedige gesprekken niet van hou is discussie. Iemand laat immers iets zien waar moed voor nodig is en wat daarmee spannend is. Dus het laatste wat je nodig hebt is dat daar aan getwijfeld wordt of dat er allerlei goede adviezen op losgelaten worden. Het enige wat in die zetting in mijn ogen past, is liefdevolle aandacht.
Mijn eerste gedachte was dan ook om deze bijeenkomst courageous tribal conversation te noemen maar dat werd me afgeraden. Toch vind ik het elke keer opnieuw van belang om mijn inspiratiebronnen te noemen en te eren.
Wat is nu de gedachte van deze bijeenkomst?
Als je elkaars pijn gezien hebt en je eigen pijn hebt ervaren geeft dit verbinding met jezelf én met die anderen. Is er een soort geruststellend gevoel dat je ergens een plek hebt waar je terecht kunt. Want het is nog lang niet altijd vanzelfsprekend om je zieleroerselen te delen.
We beginnen de ochtend met een gesprek over jezelf, waar je zit, waar je naar toe wilt en waar je verlangen zit. En ’s middags is meer praktisch van aard om handen en voeten te geven aan je verlangen en jouw heling.
Tijdens de bijeenkomst zullen onderstaande vragen voorbijkomen.
- Hoe maak je ruimte voor datgene wat zich wil manifesteren via jou
- Hoe ben je een goede voormoeder, voorouder
- Hoe wil jij je derde levensdeel invullen
- Wat is jouw waarheid, jouw verhaal
- Hoe zet je de kracht van jouw pijn om in een constructieve kracht waarbij we onderzoeken hoe jouw voormoeders dat deden
- Welke wijsheid heb jij in pacht
- Op welke manier geef jij vorm aan je leven
- Hoe zet ik de macht van het woord, beeld etc in
- Hoe word ik een wijze, oude vrouw
De locatie vind ik ook erg belangrijk en deze keer kwam Pean-bûten, vlakbij Akkrum voorbij #universesays. Ik huur hier een 16-persoons huis waar koffie/thee met wat lekkers en de lunch geregeld is. Het recreatieparkje ligt aan het water en biedt zo de gelegenheid om te wandelen en bij het water te kijken. Maar voor de liefhebbers, waaronder ikzelf, hahaha, kan er ook gestart worden met een plons in het water. Douchegelegenheid is aanwezig. Je kunt alvast kijken op hun website bij het huisje Goudûle.
Data: vrijdag 11 oktober
Tijden: programma van 10 – 17 uur. Optie: duik in het water als kickstart (douchegelegenheid aanwezig). Dan 9 uur komen
Kosten: € 125,- incl koffie/thee en wat lekkers en lunch
Groepsgrootte: Minimaal 6 aanmeldingen, maximaal 10
Locatie: Pean-bûten in Nes
Informatie en opgave via jeltinezijlstra@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten