Wat koffie, zwanen, Wibe Veenbaas en René Gude met elkaar te maken hebben

Trynke Minzinga Zijlstra Veenstra

Wat ben ik toch een gezegend mens dat ik met enige regelmaat mij mag laven aan de wijsheid van mensen als Wibe Veenbaas. Afgelopen weekend 'Jouw verhaal als bron' had ik meerdere verdiepende inzichten, dingen die ik eigenlijk cognitief al wist maar die ik nu ineens ook werkelijk begreep, een ervaren begrijpen. Woorden als buigen, geven en aannemen, dienen en schuld en onschuld krijgen nu werkelijk betekenis voor me. Als ik aanneem wat zich heeft voorgedaan in mijn leven, werkelijk aanneem dan kan ik buigen voor het leven, buigen voor mijn verleden waar mijn verhaal ligt, als bron. En als ik werkelijk aanneem pas dan kan ik werkelijk dienend in het leven staan.
Want ik begrijp nu dat mijn huidige vorm van geven, waarin ik bijna wel zeker weet dat ik daar niet alleen in sta, mij ook vaak het gevoel van controle geeft, waarmee ik in de onschuld sta. Bouke de Boer van het NTI-NLP zei vaak: durf in de schuld te staan. Maar nu pas begrijp ik wat hij bedoelde. En misschien zijn de woorden zo achter elkaar gezet nog steeds niet heel helder maar bij mij van binnen voelt het wel helder. Wat een geluk!

En voorheen zou ik het gevoel hebben tekort te schieten, dat ik zo dom ben dat ik het nu pas begrijp, maar ook dat heb ik nu niet. Ik kan ook heel goed voelen met wat Wibe bedoelt dat we leerlingen zijn van het leven. Daarom kan ik ook in mijn nieuwsbrief schrijven dat jij en ik heling los kunnen laten omdat jij en ik al heel zijn. En hoe prachtig is het dan dat Jan Bommerez 10 juni weer een workshop komt geven over Die kunst van het loslaten. Het leven moet voorwaarts geleefd maar achterwaarts begrepen (Kierkegaard).

En Wibe zegt: 'de ontmoeting als leerlandschap'. Vanuit werkelijke interesse. Met het hart open. René Gude, wát heb ik veel van die man geleerd, zei het volgende tegen Theo Maassen tijdens de '24 uur met': "Het woord interesse is opgebouwd uit de twee latijnse woorden ‘inter’ (tussen) en ‘esse’ (zijn). Gude tegen Maassen: “jij bent een zijnder, ik ben een zijnder, en inter-esse betekent: dat wat er tussen ons is. Wij zijn daar samen in geïnteresseerd, het gaat ons samen aan. We moeten er allebei aan meedoen, en zodra één van ons tweeën zich daaruit terugtrekt is het weg. Als wij echt zijn is er tussen ons ook iets, en dat is nu net iets waar we het meeste belang aan hechten”.
Zo jammer dat ik René Gude niet meer uit kan nodigen naar LOFT!

Maar ik kan jou vrijdag 23 maart om half tien bij PostPlaza. wel uitnodigen voor zo'n ontmoeting, als leerlandschap vanuit werkelijke interesse en het hart open. Met een heerlijk bakje koffie erbij! Een inademing van de ziel: Inspirare. Mail mij wel even als je wilt komen!
Het geluid van de vleugels van de zwaan staat in het hindoeïsme voor het in- en uitademen van de heilige levensadem. En bij de indianen brengt de zwaan tijden van transformatie en veranderende staat van bewustzijn.